1. v. tr. dir.

faire a. 'faire accroire'

ÉvNic₃T 93c,21: E el a tan fortas paraulas que a las gens fa acreyre que el es aquel que deu venir per nos autres rezemer.

DiscClerD 78,13: que no es nulha causa que om no pusque ben far acreire a fou…

2. v. pr.

se faire a. de ᴅʀᴏɪᴛ 'établir la vérité de'

ForsBéarnOG FG201: en aixi que la fidance se deu far creder que… no l'a vist ni pot trobar; et s'en fara acreder a esgard de la cort

ForsBéarnOG JM159: Item si… lo deffenedor ditz que no es per penhs, abantz ditz que es soe, per vertat que aixi sie fara s'en acreder a esgard de la cort